دعای بیست و نهم صحیفه سجادیه( نيايش آن حضرت هنگامي كه روزي بر او تنگ ميشد)
متن دعا:
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْق :
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الْتَمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ. فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَئُونَةِ الطَّلَبِ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ، قَاطِعاً لِاهْتِمَامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ، وَ حَسْماً لِلِاشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ فَقُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ الْأَصْدَقُ، وَ أَقْسَمْتَ وَ قَسَمُكَ الْأَبَرُّ الْأَوْفَى وَ فِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَ مَا تُوعَدُونَ. ثُمَّ قُلْتَ فَوَ رَبِّ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُون.َ
ترجمه دعا:
نيايش آن حضرت هنگامي كه روزي بر او تنگ ميشد
خدايا، تو مارا به بدگماني در روزيهايمان، و به آرزوي دراز در مدت عمرمان، آزمودي، تا آن جا كه روزيهاي تو را از روزي خوارانت طلب كرديم، و به سبب آرزوهاي دراز، در عمرِ پيرانِ كهنسال طمع ورزيديم.
پس بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را يقيني درست عطا فرما كه با آن از رنج طلب بياساييم، و اطميناني خالص به ما ببخش كه دشواريِ كارها را از ما بردارد.
آن وعدهاي را كه در وحي بر پيامبرت آشكارا بيان داشتهاي و در پي آن در كتاب خود بدان سوگند ياد كردهاي، سبب قرار ده تا دل مشغولي ما را به رزقي كه خود آن را بر عهده گرفتهاي، و كاري كه سامان دادن آن را ضمانت كردهاي پايان دهد.
تو خود گفتهاي، و گفتهي تو راستترين گفتار است، و سوگند خوردهاي، و سوگند تو راستترين سوگند است، كه «روزيتان و آنچه به شما وعده داده ميشود، در آسمان است.»
و آن گاه فرمودهاي: «سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين سخن حق است، مثل آن سخن كه ميگوييد.»