نعمتي كه قدرش را نميدانيم …
امروز انتظار فرج اين است كه ما در حمايت از ولايت، صادق باشيم. اگر امام نيست، جانشين شايسته او وجود دارد. نعمتي است كه قدرش را نميدانيم. كساني كه صلاحيت دارند، تفاوت اين شخصيت را با شخصيتهاي مشابهش و با نزديكانش بسنجند، تا ببينند تفاوت چقدر است. اگر خداي متعال، اين نعمت را به ما نداده بود، با اینهمه تهاجم های پی در پی، تنها قدرت الهي اوست كه با دعا و توسل و سخنان حكيمانهاش، روحيه ايمان و اميد را در مردم ما نگه داشته، عزت اسلامي و غيرت ديني را در جامعه ما حفظ كرده است و جوانهاي ما صادقانه براي حفظ اين باورها و ارزشهاي اسلامي فداكاري ميكنند.
خدا نكند كه اين تعادل به هم بخورد؛ پروردگار هيچ ضمانتي نكرده كه اگر گروهي در يك زماني، صداقت داشتند، الي الابد آنها را به عزت برساند؛ مادامي است كه آن صداقت را دارند. اگر انحرافي پيدا كردند، مدتي به آنها مهلت ميدهد؛ اما اگر مسير را عوض كردند، بدانند كه خدا با كسي خويش و قومي ندارد.
براي اينكه حكومت اسلامي برقرار باشد و پرچم اسلام در سراسر عالم با عزت و افتخار برافراشته بماند، به فرج اجتماعي احتياج داريم. يعني مردم بايد صادقانه در راه اسلام تلاش كنند و عملاً به ثبوت برسانند كه ما حاضريم جان، مال و آبرويمان را براي حفظ اسلام بدهيم.